Kültürümüzle kaynaşmış, bize yani Türklere ait olan bazı sanatların günümüzde yok olmaya başladığı ve hatta yok olduğu aşikar bir durumdur. Bizden alınan bu kültürün başka ülkelere kayması ve oralarda canlanıp büyümesi de ayrıca büyük bir acıdır. Biz kültürümüzü yozlaştırırken başka topluluklar bu kültürü benimseyip "bunlar bizimdir" demeye devam ediyor.
İşaretlerin dili Hat sanatı; Aslına bakarsanız geleneksel Türk sanatı dediğimizde aklımıza gelen isimlerin başındadır hat sanatı. İşaretlere anlam katan, değişik şekiller ile onları gönlümüze kazıyan bir sanattır. Sadece bizde değil dünya genelinde popüler olan bir sanat olan hat; İslam Hat Sanatı, Arap Hat Sanatı, Pers Hat Sanatı, Japon Hat Sanatı, Çin Hat Sanatı ve Batı Hat Sanatı şeklinde sınıflandırılabilir.
Huzur ve sanatın birleşimi Ebru; Tasavvuf kültürünün Allah aşkıyla birleşmesinden doğan bir sanattır Ebru. Ruhu dinlendiren ve değişik şekillerin oluşumuna şahitlik ettiren bu sanat, ne yazık ki artık pek de revaç da değil. Yine de bazı belediyeler bu kültürü devam ettirmek için kurslar düzenliyorlar.
Toplum ve kültürün yansımalarından biri olan Minyatür sanatı; Büyük bir sabır gerektiren bir sanattır. Resimlerde her şeyi en ince ayrıntısına göre çizip, onları küçük boyutlarla minyatürleştirip tarihe ışık saçan bir yapıttır. Eski zamanlarda bu ayrıntıları daha anlamlı ve görselliğini ön plana çıkartmak için, kedi tüyünden yapılan fırçalar kullanılırmış. Osmanlı bu sanatın gelişmesinde büyük rol oynamıştır.
Görsellikleriyle tüm dünyayı büyüleyen Çini sanatı; Şimdi her yerde satılmayan bir sanat eseri oldular. Cami, çeşme, türbe gibi yerlerde çokça görebileceğimiz çiniler, pişirilmiş toprak üzerine incelik ve hünerle işleme sanatıdır. Geçmişi Karahanlılar dönemine kadar uzanan çini ne yazık ki artık o kadar da revaçta olan bir sanat eseri değildir.
Bir zamanların en güzel eserlerinin çıktığı Bakırcılık; Bakır madeninin yumuşaklığı ve kolay işlenmesi ile MÖ'sine dayanan bu sanat, bin yıllar geçerek günümüze kadar gelmiştir. Özellikle ülkemizde doğu illerinde yaygın olarak yapılan bu sanat, günümüzde iyice azalmıştır.
Bizde bitmeye yüz tutmuş Avrupa'da kapış kapış giden Keçecilik; Yok olmaya yüz tutmuş Türk sanat eserlerinden biridir keçecilik, keçi yapağı veya keçi kılının dokunmadan, yalnızca dövülmesiyle elde edilen kaba kumaşa keçe denir. Günümüzde ülkemizde çok azalmasına rağmen, Avrupa'da ajandaların kaplanması, bilgisayar ve Iped çantaları olarak çokça kullanılan keçe, bizim gençlerinde beğenisini kazanmaya tekrar başlamış gibi duruyor.
Ne sular içildi, ne yemekler yapıldı içlerinde Çömlekçilik sanatı; Killi toprağın çeşitli aşamalar sonucunda yoğurularak kullanılan mutfak malzemesi ya da süs eşyası olarak ellerle zahmetlice ortaya çıkma işidir. Yapımı M.Ö. 7000'li yıllara kadar dayanan çömlekçilik, günümüzde çok az da olsa devam ettiriliyor. Fakat bu kadar uğraşının karşılığı çok düşük ücretler oluyor.
Sanatımızı ve kültürümüzü asla kaybetmemeye gayret göstermeliyiz. Çünkü bizden alınanlar tekrar zaman içinde bize geri satılmaya çalışıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder